Maand: november 2018

Waarom praten slechts deels helpt bij het verwerken van trauma’s

14 november 2018 Door cyrilvanos

Na een traumatische gebeurtenis kan het lichaam in een vecht- of vluchtstand blijven staan. Praten is dan vaak de standaard behandelmethode. Maar werkt dat wel? […]

Geen categorie

Otto Scharmer: de nieuwe coördinaten van maatschappelijke verandering

14 november 2018 Door cyrilvanos

Otto Scharmer: de nieuwe coördinaten van maatschappelijke verandering 13 NOVEMBER 2018 CATEGORIEN: THEORIE U Dit is een vertaling van het artikel van Otto Scharmer: dit […]

Weten waar je voor staat als team en daarbinnen als individu, vanuit de kernwaarden, toewijding, professionaliteit en verantwoordelijkheid en daarin leren te handelen is een erg mooi proces.

De teams hierin ondersteunen en faciliteren, met het aanreiken van advies en interventies om het team naar een hoger plan te brengen, in eigenaarschap, verantwoordelijkheid te nemen en problemen op te lossen is mijn ding.

Samen werken aan individuele- en gezamenlijke doelen om deze te realiseren levert een belangrijke bijdrage in de team- en organisatieontwikkeling.

Vanuit mijn werkervaring binnen verschillende organisaties ben ik gewend om te motiveren, inventariseren, te analyseren en passende interventies te ontwerpen om te bouwen aan deze team- en organisatieontwikkeling, waarbij de cliënt centraal moet blijven staan.

Soms kan het wat ongemakkelijk worden tijdens dit ontwikkelingsproces, de onderstroom wordt zichtbaar en gevoeligheden liggen bloot. Door deze niet uit de weg te gaan, het voorbeeld te zijn dit juist te bespreken en bewust te maken, geeft ruimte voor beweging en het overwinnen van de weerstand.

Ik werk met teams en collega’s, op een actieve, creatieve en voortvarende manier, waarin de vereiste richting vertaald wordt naar wat het betekent in eigen gedrag, je professionaliteit, het stellen van individuele- en gezamenlijke doelen en deze te realiseren.

Ben hierin open en transparant waardoor ik me professioneel kan verbinden met elke laag van de organisatie, ben daarin betrouwbaar en toch ook onafhankelijk in mijn houding en gedrag.

‘Gewoon ademhalen’

4 februari 2021

Maak het goed en hou vertrouwen

27 januari 2021

Procesbegeleiden

29 december 2020

Vitalogie

29 december 2020

Ik ondersteun en faciliteer organisaties bij brede veranderingen op het vlak van mens- en organisatieniveau, vanuit het perspectief ‘Leven, dus ook het werk, mag vooral leuk zijn’.
De kunst is, de balans te vinden en het lef te hebben, om stappen te zetten in het nog onbekende en het vasthouden van het vertrouwde. Door toe te voegen wat effectief blijkt, los te laten wat niet meer werkt en te behouden wat zijn waarde heeft.

Daar is wel enige moed voor nodig. Zicht krijgen op je persoon als individu en daarnaast binnen je team, met je goede en minder goede kanten, zaken die jij belangrijk vindt en dingen die je daarin nodig hebt om het beste uit jezelf te halen. Zodat je effectiever werkt, leeft en betere keuzes kunt maken.

Hierin mijn bijdrage leveren binnen organisaties is mijn passie.

Systemisch kijken betekent, dat je kijkt naar interactie en wederzijdse beïnvloeding. Je beziet de wereld als een eindeloos stelsel van netwerken
van interacties, relaties en betekenissen. Dat is een andere benadering dan de verklaring van gedrag aan de hand van de persoonlijkheid van de persoon.
Die persoonlijkheidsbenadering is momenteel bijvoorbeeld populair in de literatuur over leiderschap.

In de systemische benadering is meer aandacht voor de positie of plek van de mens ten opzichte van andere actoren. Je plek in het netwerk bepaalt de dynamiek die je ervaart en dat bepaalt je gedrag. Het maakt vaak niet eens veel uit wie er op een plek zit.

Het systeem waar we het over hebben – het systeem in focus – is een uitsnede uit dat oneindige netwerk. Je definieert je systeem, je uitsnede van het grote geheel, op basis van wat je denkt dat relevant is voor je vraagstuk.

Elk systeem bestaat dus altijd uit subsystemen en is op haar beurt weer subsysteem van een groter systeem. Als toeschouwer baken je een systeem af aan de hand van de functie die je er aan toekent. Een systeem is dus altijd een subjectief begrip (Beer, 1979).1